Öldüğü zaman henüz yirmi altı yaşında olan genç kadın, oğlunun çocukluğu üzürine düşürdüğü gölgeden başka tarihte bir iz bırakmamıştır. Bu gölge Abdülhamid büyüdükçe, her gün biraz daha koyulaşıyordu. Çünkü yedi yaşındaki küçük çocuğun içine düştüğü yalnızlık, onun Padişah olduğu zaman hissettiği yalnızlıktan daha az zâlim ve merhametsiz değildi. Abdülhamid bütün ömrü, boyunca, genç yaşında kaybettiği annesinin şefkat ve alâkasını daima aramıştır.
Sayfa 23
·
78 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.