Okurken çok sıkıldığım bir kitap oldu. Kitabı bir kız çocuğunun ağzından okuyorsunuz. Ama sıkılmamın sebebi bu değil. Aksine çocuğun gözünden olaylara bakabilmek, onun gibi saf ve temiz görebilmek insanın kendisini sorgulayabilmesini sağlıyor. Sıkıldığım tarafı ise kitabın ilk 200 sayfası çocukların gündelik hayatının sıradan bir şekilde anlatılması ve ana konunun hiç dahil edilmemiş olması. Karakter tanıtımı içinse eğer çok uzun olmuş. Okurken aşırı sıkılmama sebep oldu. 2.bölümde ana konu işleniyor. Ek olarak Atticus çok etkileyici bir karakter. Keşke böyle birini tanıyabilsem demek istiyorsunuz.
