Bense yalnızca dairemde yerde oturup geçmişi aklımda yeniden canlandırmaya devam ediyordum. Tuaf birşey ama altı ay boyunca bunu yapmaya devam ederken ne sıkıntı ne de bıkkınlık hissetmiştim. Çünkü başımdan geçen olaylar hem cok büyük hem de çok cepheliydi. Büyük olduğu gibi gerçektide. Elini uzatsan dokunacagin kadar. Sanki gecenin karanliginda ışıklandırılmış bir anıt gibi . Ve o anıt sadece benim için ışıklandırılmışti.
Sayfa 29
·
32 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.