Mahrem bir dünyanın kapılarını aralıyoruz. Anneye yazılmış bir mektup bu. En içten bölümü şöyle başlıyor: "Bunları anlatmamı mümkün kılan tek şey, senin okumanın imkansız olması." Sahibine ulaşmayacak bir mektup yazma fikri manasız gelirdi eskiden. Hiç söylememeyi yeğlerdim, içimden geçenlerin karşılık bulamayacağını ve sonrasında yaşayacağım hayal kırıklığını bildiğimden. Ama duygular hep kalıyor. İçimizdekiler dökmedikçe yok olmuyor. Biraz düşününce makul bile geliyor, muhatabının hiç okumayacağı bir mektup yazmak. İlk aşka dair baş dönmesi güzel anlatılmıştı. Özellikle bilinç akışına benzer kısmın içinde kayboldum. Kitabın, ismini duyduğum zaman hayal ettiğimden daha karamsar bir şekilde de olsa bana onda bulmayı beklediğim şeyi söylediğini hissediyorum. Bazen ''edebiyat yapışını'', kuir propagandası gibi hissettiren melankolisini sevmedim. Fena bir kitap değildi ama beklentimi karşılamadı.

Yeryüzünde Bir An İçin MuhteşemizOcean Vuong · Harfa Yayınları · 2020416 okunma

·

32 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Neslihan Dilara