Platon (Eflatun) felsefesine yakın duran hıristiyan anlayışı XIII. yüzyıl dan sonra yavaş yavaş
Aristoteles'çiliğe yöneldi. Bunu usçu gizemcilikten gerçekçiliğe geçiş olarak değerlendirebiliriz ve bir ölçüde tanrısal açılım karşısında insan zihninin ağırlık kazanmaya başlaması olarak anlayabiliriz. Bu çerçevede kilisenin kutsal metinleriyle birlikte
Aristoteles'in savları öne geçti. Skolastik felsefenin yöntemi Aristoteles mantığına göre çıkarınmlar yapmaya dayanıyordu."