"Gottfried Leibniz insan bedenini de maddeden oluşmuş bir yapt olarak görmez. İnsan bedeni manadlardan oluşmuş bir katışmaçtır: onu duyu organlarımla algılayamam. Bu beden deyim yerindeyse düşünsel bir bedendir, manadlardan oluştuğu için ancak benim ruhsallığıma görünebilir. Tüm bedenler için olduğu gibi tüm cisimler için de aynı durum sözkonusudur. Duyu organlarımla algıladığım her şey, tüm renkler, kokular, sesler dış dünyayla değil benimle ilgilidir. Bunlar yalnızca sunumlar olduklarına göre uzamın ve zamanın da nesnelerin gerçek nitelikleri olmadığı kesindir. Zaten her şeyin özünü kuran manadın da uzamsallıkla bir ilgisi yoktur. Ben bir şeyleri uzamsal olarak görüyorum, bu benim monad olarak yapımdan geliyor, ben bir monad olarak bunu böyle algılamaını sağlayan özellikler taşıyorum. Elmayı yeşil, topu yuvarlak, dağları yüksek görüşüm bundandır, doğrudan doğruya benim algılama biçimimle ilgilidir." Bulut Yayınları - Descartes'in İzinde Bir İnançlı: Leibniz