(Volter)e göre Petro'nun Balkanlardaki fesat teşebbüsü hiçbir netice vermemiş ve Rus boyunduruğundan ziyade Osmanlı hâkimiyetinden emniyet hissi alan Ortodoks unsurlar büyük ekseriyetiyle Rus kışkırtmalarına sırt çevirmişti. Hiçbir Osmanlı emeği olmaksızın kendi kendine meydana gelen Moskof siyasî başarısızlığı sırasında Osmanlı hazırlık faaliyeti hızlandı ve savaşın ihzari safhası açıldı. İLK iş olarak İstanbul'daki Rus elçisi tevkif edilip alelusul Yedikule'ye tıkıldı. Güya rehine....Yeniden 30.000 yeniçeri, 1000 cebeci, 7000 topçu ve 3000 Mısır askeri kaydedildi. Erzak ve zahirenin Selanik, Kavala ve İmroz iskelelerinden şevki ve oralardan alınması için emirler verildi. Karadeniz yoliyle Kili iskelesine çıkarılmak üzere 300 Şahı ve "Darpzen, 20 havan topu ve 45 okkalık gülle atar iri Şayka toplan ve birçok Balyemez topu gönderildi. Kaptan İbrahim Paşa emrinde 80 kalyonluk bir deniz kuvvetiyle Akdeniz'e çıkılırken Kaptan'ı Derya Mehmed Paşa idaresinde de, küçüklü büyüklü 361 parça gemi, 35000 kişilik efrad kadrosiyle Azak Kalesinin zaptına ve Karadenizde Moskof bandrası dîye bir şey bırakmamaya memur edildi. Donanmaya, Demirbaş Şarl'ın maiyetinden birkaç general ve bir miktar İsveç askeri de katıldı. Bütün bunlar olurken, Baltacı Mehmed Paşa huzura kabul ediliyor, kendisine Padişah tarafından «serâser kaplu ve sade iki hil'at libas olunuyor ve meyanına bir mücevher şimşir ve bîr mücevher tirkeş ihsan buyuruluyordu.» Başındaki haşmetli kallâvi kavuğa da iki mücevher sorguç takılıyordu. Tarihçi Ahmed Refik, hem Türk, hem de Rus ordusunun, Prut Seferine nizam ve kuvvetten mahrum olarak çıktıklarını kaydeder. Teşhisi de gayet yerinde olarak şudur: Rus ordusu gençliğinden ve acemiliğinden, Türk ordusu da ihtiyarlığından ve eski tecrübelerini kaybetmiş olmaktan nizamsız ve zaif.... Buna Rus ordusunun hâlâ Büyük Petro tarafından kökleri kazınamamış hantallığını, ruhi gevşekliğini, disiplin nefretini ilâve edecek olur, Yeniçerinin de artık öz vatan yağmacısı bir eşkıya sürüsü haline geldiğini hesaba katarsanız, tarafların ne halde bulunduklarını kestirirsiniz. Bereket ki, Türk'ün gözünde Moskof, o güne kadar bir hiçtir ve Yeniçeri, Nemçeliden duyduğu dehşeti Rusa karşı hissetmemektedir. Karşısında zaif bir düşman belirdi mi, damarlarında Mohaç Yeniçerisinin kanından ânî bir hararet seyyâlesi geçmektedir. Artık Mısır askeriyle Anadolu piyade ve süvari askeri Çanakkale Boğazı yoliyle Gelibolu'ya geçmekte, bir taraftan da Üsküdar'dan Beşiktaş'a maunalarla dalga dalga asker taşınmakta, Kapukulu denilen Hassa Ordusu da Davutpaşa'da toplanmakta ve hepsi birden Edirne'de buluşmak üzere yürüyüşe geçirilmiş bulunmakta. Tuğlar kalktı ve şimal istikametinde kılıçların, mızrakların, şişhanelerin ve kavukların cümbüşü başladı. Baltacı Mehmet Paşa yürüyüş nizamım şöyle tertipledi: Sipahilerle silâhtarlar öncü....Arkalarında Yeniçerilerle Kubbealtı vezirleri, beylerbeyiler ve maiyetleri....En arkada da ordunun ağırlıkları yük arabaları ve beygirleri....Baltacı ordusu Kara Mustafa Paşa sürüsünü andırıcı bir kalabalık ve haşmetle İsakçı'ya varıp oradan Falçi'ye yöneldiği zaman (strateji – sevkülceyş) bakımından Büyük Petro'ya karşı tam bir takaddüm kazanmış bulunuyordu. Petro telâşta....Ordusundan 20000 kişiyi (Şeraetyev) emrine verdi ve cebri yürüyüşle aşağı Tuna'yı tutmaya çalıştı. Kendisi de ana kuvvetleriyle harekete geçti. Geç kalmış olmaktan gelen bu telâşlı hareket, Osmanlıların Tuna şimalindeki Hristiyanlarla dolu topraklara girmelerini önlemek ve onların Ruslara kaîıiamadan Osmanlı idaresine boyun eğmelerini engellemek için....Ruslar (Yaş) mevkiine varıncaya kadar binbir sıkıntı çektiler. Petro da, yanında metresi güzel ve fettan (Mart Katerina) ve daha birçok saray ve subay karısı, (Yaş) a geldi ve Moldavya Voyvodası mahut (Kantemir) tarafından hürmetle karşılandı. Fakat Moldavya Voyvodası (Kantemir) ile Ulah Voyvodası arasındaki düşmanlık Petro'nun hesaplarını altüst etti. Ulah Voyvodası Osmanlı tarafını tutuyor ve 20.000 askerlik bir kuvvetle Petro'nun hareketine karşı çıkmak cesaretini gösteriyordu. Anlaşılan, yakınlardaki Türk ordusunun, henüz kıvamını bulamamış Moskof kalabalığını ezeceğinden ve Türklere sadakatinin mükâfatını göreceğinden emindir. Petro, birtakım çıkmaz sokaklarda başını sedlere çarparak çare ararken, birden şu haber geldi: — Baltacı Mehmed Paşa çoktan geçtiği Tuna'dan sonra Prut suyunu da geçmiş ve Falçi'de ordugâh kurmuştur! (Şermetyev) nehir geçitlerini muhafazaya kalkmışsa da muvaffak olamamıştır. Kırım Hanı da yetişti ve muazzam süvari kuvvetini nehre salıp yüzdürerek karşı yakaya atladı. Bir gecede dört köprü kurulmuş ve bütün onlu, rahatça karşı sahili tutmuş bulunuyor. İşte tam bu sırada Rus ordusunun bulunduğu yer onu mahva götürecek kadar tehlikeli....Osmanlı ordusu aynı hızlı ve (enerjik) yürüyüşüyle ilerleyip Rusları Prut suyuna dayayacak olursa Petro kuvvetleri, karşısında Türk ve arkasında Prut, kıskaç içine düşürülmüş olacak; buna Tatar süvarisinin ihata kolu da katıldı mı, artık Petro için kurtuluş ümidi kalmayacaktı. Ordugâhına bir sürü kadın alacak kadar nefis emniyetine geçen ve ruhundaki Türk korkusunu yenen Petro, ancak şimşek gibi hızlı bir cepheden yarma hareketinden başka hiçbir tedbire el atamazdı. Bunun için de kuvvetinin yeterli ve askerinin gözüpek, hasmının da kendisinden yılgın ve mevki avantajlarından faydalanamayacak kadar kör ve kötürüm olması lâzımdı. Osmanlı ordusu 140.000, Petro kuvvetleri 60.000....Rus ordusu acemi ve Osmanlı ordusu düşmanı küçümseyici bir moral üstünlüğüne ve eski hezimetlerin lekesini temizlemek hırsına sahip....
Ne olabilir?....Sadece Büyük Petro'nun Türklerden böyle bir
hareket beklememesi yüzünden düştüğü ihtiyatsızlık, Osmanlıların da her şeyden habersiz Baltacı'ya rağmen kazandıkları (stratejik) üstünlükten ötürü Ruslar sımsıkı kuşatılır ve başta yenileyicileri Büyük Petro olmak üzere kadınları, hazineleri, silâhları ve ağırlıklarıylatopyekun Türk'e esir düşer.
141 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.