İslam toplumundaki kişi/ kişiler kanun önünde eşit değillerdi. Çünkü yurttaş kavramı yoktu ve "millet" kavramı değil, "ümmet" kavramı egemendi. Bu da İslam Cemaati'ni eşitler arasında birinci (primus inter pares) ya da birinci sınıf tabaka, gayri müslimlerin (yahudi, hıristiyan, mecusi vs) zımmi olarak, ikinci sınıf bir cemaat ve mevali/köleler'in de üçüncü sınıf bir cemaat olarak ayrılmaları demekti. Sözgelimi köle bir müslüman (veya cariye) işlediği suçlarda hür olana göre daha az ceza alırdı. Zımmi'lerin ise hukuku başkaydı; bir zımmi bir müslümanı öldürmesi durumunda, daha fazla ceza alabiliyordu.
Sayfa 277Kitabı okudu
·
93 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.