Didem Madak'ın okumadığım tek kitabıydı Pulbiber Mahallesi. Dİğerlerini defalarca okumuştum sonunda bunu da okudum. Kalbime hançerler saplanıyor sanki Madak okurken. Hüzünlü bir hikayesi var. Anne kelimesi içinde yara olmuş kalmış. Ne acı ki kendi kızına da doyamadan, ona doyasıya annelik edemeden vefat etmiş. Yaşadığı acılar şiirlerine öyle bir sinmiş ki. Öyle aşırı ajite ederek de yapmıyor aslında. Bir masal anlatır gibi acılarını tatlı tatlı anlatmak nasıl olur sorunun cevabı Madak şiirlerinde gizli. Yine çok güzel şiirler olmakla birlikte artık kanserini bildiği için, hastalık döneminde yazdıkları daha bir manidar benim için. Kitabın son şiiri, Madak'ın da bu hayatta yazdığı son şiir. İsmi 128 Dikişli Şiir. Bundan evvelki sayfada arkadaşının kaleme aldığı bir yazıdan onunla alakalı birkaç cümle okuyoruz. Sevgili Didem, iyi ki vardın, iyi ki yaşadın ve şiirler yazdın.

Pulbiber MahallesiDidem Madak · Metis Yayıncılık · 20079,2bin okunma

·

68 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Merve GELİR İNAN