[Allah’a ait] Hâkimiyet de ancak dört sıfatın toplamıyla gerçek olabilir:
Birincisi, O’nun varlığının zorunlu (vâcibü’l-vücûd) olması gerekir. Çünkü O’nun varlığı mümkün (mümkinü’l-vücûd) olsaydı o zaman O, gerçek egemen olmazdı.
İkincisi, O’nun, zâtında tek (vahdâniyyü’z-zât) olması. Çünkü O’na benzeyen bir eşi olsaydı o zaman O, gerçek egemen olmazdı.
Üçüncüsü, O’nun gücünün geçerli (nâfizü’l-kudre) olması. Çünkü O, herhangi bir zayıflıkla güçsüz bırakılsaydı gerçek egemen olmazdı.
Dördüncüsü ise, O’nun kusursuz hikmet sahibi (tâmmü’l-hikmet) olması. Çünkü O, az da olsa bilgisiz olsaydı gerçek egemen olmazdı.