Sufyan-ı Sevri hazretlerini beli iki büklüm olmuş,çok kederli, perişan vaziyette görüyorlar ve bunun sebebini soruyorlar.
Şöyle cevap veriyor:
''Benim bir üstadım vardı, gayet ulu bir zat idi. Ondan ilim öğreniyordum, ömrü sona erip ömür gemisi ecel girdabına yakalanınca, başının ucunda oturmuş bulunuyordum. Birden gözünü açıp bana 'Ey Sufyan! Bize ne yapmakta olduklarını görüyorsun değil mi? Elli yıl var ki halka doğru yolu gösteriyorum ve onları hakkın dergahına davet ediyorum. Şimdi beni kovuyorlar ve - Defol! Bize layık değilsin- diyorlar.' Dedi. (İmansız gitti. Bunu gören kişinin beli iki büklüm olmaz mı?)''
(Tezkiretü'l Evliya, İlim ve kültür yayınları, Süleyman Uludağ, sayfa. 259)