O sabah, belki de saçlarım bir günde nasıl bu kadar yağlanabilir, ayy ne korkunç görünüyor diye uyandığım tüm sabahların tokat gibi yüzüme çarptığı sabahtı. İşte olmuştu. Saçlarımın hepsi tek tek elime geliyordu. Yastıktan saçlarımı toplamaya çalışıyordum ama imkansız gibiydi. Bir anda nefesmin kesildiğini hissettim. Neden bu kadar zor olmak zorundaydı sanki? Saçlarım hiçbir zaman çok sevdiğim, ayy onlarsız yapamam dediğim bir parçam olmamıştı. Ama en nihayetinde kadındım. Hangi kadın saçlarını kaybetmek isterdi ki? Gözlerim dolduğunda sorgulamayı bıraktım.
Sayfa 51 - Doğan Egmont Yayıncılık
·
67 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.