Münevverden Mektup Aldım, Diyor Ki
Anlat bana doğduğum şehri, Nâzım. Sofya'dan pek küçükken çıkmışım ama Bulgarca bilirmişim...
Sofya nasıl şehir?
Dinlerdim anamdan, büyümüştür,
Sofya ufacıkmış,
düşün,
kırk bir sene geçmiş. Bir "Park Boris" varmış o zaman. Dadım sabahları götürürmüş beni. Sofya'nın en büyük parkı olacak. Orda resimlerim çekilmiş, durur. Bol güneşli, bol gölgeli bir park. Git, orda otur.
Belki rastlarsın önünde oynadığım sıraya. Ama sıralar kırk yıl dayanmaz ya, ağaçlar anılardan uzun yaşar... Git orda en yaşlı kestanenin altına otur bir gün.
onlar da çürüyüp değiştirilmiştir. En iyisi ağaçlar,
Her şeyi unut,
ayrılığımızı bile,
sade beni düşün...
Sayfa 85Kitabı okudu
·
66 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.