hep yanıldık mı kimbilir
inanmak gelmiyor içimden
o yanlış tren bindiğimiz midir
azala azala unutulduğumuz
hani leipzig garı’nda biten
yine yanlış mı yaşıyoruz
karanlığımız avuçlarımıza öksürerek
sen bir kadın ıssızlığına koşulmuş
yarıdan fazla mavi gözlü
eylülden eylüle gülümseyen
ben görünmez raylarda düğümlü
garlarda yankılanan bir erkek
değerinden eksiğine bozulmuş
Sayfa 90
·
110 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.