Berlin’e geldiğimden beri, köleleşmiş kitlelerin baskısı altında yaşıyorum. İnsana sevgisiz Prusya ast-subay ruhuna burada bir de metropolün makineleşmiş yığınsallığı eklenmiş ve sonuç olarak, insanlık onuru bilinen tüm ölçülerin altına düşmüş… Tren istasyonlarında, tere batmış kahvelerde bazen şöyle bir hisse kapılıyorum: Sanki birden bir bölük polis baskın yapıyor ve kalabalıktan on-yirmi kişiyi kılıçtan geçiriyor ve buna rağmen diğerleri ne trenlerini kaçırıyor ne de sütlü kahvelerini soğutuyorlar… Roman kahramanı, Berlin ruhunu taşraya taşıyacak, ama her şeyden evvel son kerteye kadar Bizanslı kalacak “sıradan” bir Yeni Alman olacak. Kendisinin bir kâğıt fabrikası olmasını; zamanla yurtsever karpostallar üretmesini ve Kayser’i muharebe resimlerinde, tanrılaştırılmış pozlarla göstermesini tasarlıyorum.
·
73 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.