Ayfer TUNÇ'la Osman ile başlayan tanışmamız , Aziz bey hadisesi,Suzan Defter ve sonrasında Kapak Kızı ile devam ediyor. Yazarın müthiş bir gözlem gücü var. Olayları bizzat yaşamış gibi aktarıyor okuyucuya. Anlatılanlar yabancı gelmiyor. Psikolojik tahliller, sosyal irdelemeler , siyasi dokundurmalarla karşılaşıyoruz. Yazarın karakterleri abartıya kaçan tipler değil. Günlük yaşamda en yakınınızda bulabileceğiniz insanlar. Anneniz, babanız, kardeşiniz ya da sevgiliniz. Bununla birlikte bu güne kadar okuduğum tüm kitaplardaki karakterler hayatla hesabını görememiş tipler. Hikayesi yarım kalanlar, kesintiye uğrayanlar. Doğan Cüceloğlu’nun deyimiyle “MIŞ”gibi yaşanan hayatlar,tüketilen roller. Yazarın tüm kitaplarında ana ekseni sevgi oluşturuyor. Sevgi olmadan insanın nasıl eksik kalacağı, sevgi eksikliğinin insanın geleceğini nasıl rehin alacağı. Aile ilişkilerimize de ışık tutuyor yazar. Sevgisiz büyüyen bireylerin oluşturduğu aileler ve bu ailelerde heba olan hayatlar. Osman, Aziz bey, Suzan, Derya ve diğerleri. Bu bağlamda Ayfer TUNÇ hem topluma hem de birey olarak bizlere bir ayna tutuyor aslında.
Suzan Defter'e gelecek olursak iç içe geçmiş iki günlük çıkıyor karşınıza. Bunu ilk etapta anlamak biraz zor ama. Başlar başlamaz baskı hatası düşüncesine kapılmanız normal bu yüzden. Ama sonra paralel giden iki ayrı günlük olduğunu anlıyorsunuz. Ekmel bey eşinden ayrılmış koca bir evde tek başına yaşamaktadır. Ekmel bey kendisini önemsiz kendi ifadesiyle hiç gibi görmekte,hayatının kendisinden çalındığı fikrindedir. Geçmişin yara izlerini hala ruhunda taşıyan Ekmel bey ölümle pazarlık yapmış ve aldığı günlük bitince kendisine uğramasını istemiştir. İçindeki boşluğu bir nebze kapatmak için tek başına yaşadığı evi satmak için ilan verir Ekmel bey. Bu ilan yoluyla kendisini Suzan diye tanıtan Derya ile kesişir yolu. Ekmel bey özünde bir tutunamayandır.
Suzan,Derya'nın kardeşine deli gibi aşıktır. Bu aşk için bedeller ödemiştir.Ama hikayenin sonunda terk edilendir. Derya bu ilişkinin hem kıskananı hem de tanığıdır. Annesini erken yaşta kaybeden, Babası başka bir kadınla gizili ilişki sürdüren, tek dayanağı abisi olan diğer bir tutunamayandır Derya. Derya içindeki boşluğu farklı bir heyecan olur düşüncesiyle Ekmel beyin ev ilanına cevap vererek doldurmaya çalışır. Ekmel beyi ziyaret etmeye başlar. Bu süreçte Suzan'ın hikayesini kendi hikayesi gibi anlatır. Ve o da günlük tutar. Sonuçta ortaya okumasını tavsiye edilebilecek Suzan DEFTER çıkar.
“Bir kadın birdenbire günlük tutmaya başlamışsa,ya âşık olmuştur ya
terkedilmiştir” (Syf:7)
Gerçek bir hayat hikâyesi olarak değil,gülüp geçtiğin basit romanlar gibi oku beni…(Syf:8)
Yaşamak her şeye rağmen bir iz bırakmaktır yer yüzünde…(Syf:26)
Bu şehirden gidiyorum derim, bu şehir beni dışladı, yok farzediyor, ne zaman dışarı çıksam bir safraymışım gibi beni sokaklarından evime atıyor…(Syf:38)
"Ayrılmak bir solucanın ikiye bölünmesi gibidir. Bölündükten sonra tanımaz birbirini parçalar."(Syf:75)
