Ruhumun Aynası..♡İncelemeden çok bir iç döküştür!
Neye nerden başlayacağımı bilmediğime göre ortasından başlayarabilirim. Bu düşünmeler mahvetti sonuçta bizi. Herhangi bir konuya bile nereden başlayacağımızı hep düşündük daha doğrusu ben öyle yaptım. Şimdi şu çoğulculuktan çıkıp kendim olarak devam etmeliyim yazdıklarıma. Saçmalayabilirim önemli değil. Kimin ne düşündüğü eskisi kadar umrumda değil. Sonuçta bunlar benim yazdıklarım ve benim hissettiklerim. Değil mi ama? Yeterince boş konuştun Duygu. Geç şimdi buraları.
Oğuz Atay ile yalnız kalmalıyım. "Ruhumun Aynası" diyordum ona. Ruhumdan bir şeyler vardı bu adamda. Neydi bu yansıma tam olarak ben de bilmiyordum. Ama ıstırap verdiği kadar ben olduğunu hissettiğim bir şeyler. Kelimeler nasıl bir araya gelip anlam bulacaktı. Önemliydi kelimeler Oğuz Atay için. Kelimelerin önemini ben de senden sonra öğrendim biliyor musun? Üzerinde duracağım bir şeye benzemiyorlardı. Ama seni okudukça bir şeyler önem kazandı bende. Selim Işık'ın hayatı boyunca kelimelerle derdi vardı. Bulmak istediği bir şeyler vardı. Ve buldu sonunda 'onu'. TUTUNAMAYANLAR'ı.. Çoğulcu bir şeylerdi. Hayatı boyunca onlara benzememek için uğraştı belki de ama en son onlardan biri olduğunu hissederek son verdi hayatına. Hem biliyor musun Oğuz Atay bence Selim Işık, bir çoğumuzdan daha cesaretli. Ben bu kadar cesur değilim. Şimdi biri çıkıp: "Ne yani intihar etmek cesaret işi mi?" Diyecek. Biliyorum. Ama Canım İnsanlar, bazı konularda sizinle tartışmaktan çok uzağım artık. Herkes farklı düşünür. Bir türlü şunu anlamadınız. Bu yüzden farklı insanlarız. Yoksa tek tip, seri üretim olarak sürülürdük piyasaya. Ben ne zamandır böyle konuşuyor ve düşünüyorum inan bilmiyorum Canım Oğuz Atay.. Demek ki bazen değişim iyi yönde olabiliyormuş. Hadi ordan ben de sanki değişimin iyi bir şey olduğuna inanmıyormuşum gibi konuşuyorum. İnanmayın Duygu'ya Sevgili Okurlar. Bazen böyle rol yapar. Hep inandığı şeyi yeni düşünüp akıl etmiş gibi önünüze sürer. Tamam inanmazlar amma da tantana yaptım.
Ee hani iç döküştü bu yazı. Kim içini döküyor burda? Duygu mu? Duygu'dan öte biri mi? Ruhu mu? Kalbi mi? Kim?
Ben de bilmiyorum. Ruhum gibi karmaşık bir yazı çıkacak işte. Okunup anlaşılması gibi bir kaygım yok. Anlamadınız zaten bu güne kadar. Anlamamanız, haddiniz olmayan her konuda vardınız. Ama sıra anlamanız gereken yere geldiğinde ruhumun acı haykırışlarına kulaklarınızı tıkadınız. Ahh Canım Oğuz Atay.. insanlardan bir gün nefret edip bir gün canım insanlar diyecebilecek kadar çalkantılı ruhtan bende de var. Bu yüzden Ruhumun Aynası'sın sen. Bu ruhu kirlettim ama Canım Oğuz Atay. İyi davranmadım ona. Ben mi açtım bu yaraları yoksa insan yerine koyduklarım mı? Bilmiyorum. Sanki ağır bir cümle oldu bu söylediğim. Ruhumun bedenime verdiği ağırlıktan büyük olmadığına göre o kadar da ağır değildir. Bazen saçmalıyorum bence. Aman kimin umrunda boş ver. Şurda ruhumuza ağır gelen bir iki damla zehri akıtıp gideceğiz işte. Ulusa sesleniş konuşması yapıyormuşum gibi her dediğimi ince eleyip.. anladınız işte.
Daldan dala, konudan konuya.. Ee her şeyden biraz biraz bahsedesim var. Bu seferlik hoş görürsünüz beni değil mi Canım İnsanlar? Hem uzun zamandır yazamıyordum da. İyi gelir bana yazmak belki. Kapitalist sistemin kölesi olmakla meşguldüm bir süre. Muhtemelen hâlâ da öyleyim farkında olmadan. Hatta öyleyiz...
Ruhumu bazen müziğin ahengine bırakıyorum. Farid Farjad.. Keman sesi.. Oğuz Atay'ın satırları.. Muhteşem.. Dans ediyor bunlar kafamda.. Farid Farjad kemanıyla, kemanın ahengi Oğuz Atay'ın satırlarıyla ve ben de Oğuz Atay'la... Yok artık Duygu. Bu sefer abarttın sanki. Ne biçim bir hayal dünyan var be kızım? Ya çok hayranım ya da yeterince şizofrenim :) hangisi daha iyi ihtimal bilmiyorum aman kimin umrunda. Böyle düşündüğüm gerçeğini değiştirmez sonuçta. Bu son dansımız..
TUTUNMAMAK... TUTUNAMAMAK... bir harf görünürdeki fark. Görünmeyen yüzdeki fark peki. Tutunacak kişiden, fikirden, nesneden her şeyden vazgeçmekti Tutunmamak. Peki ya Tutunamamak? Etrafında tutunacak kişi, fikir, nesne bulamamak mıydı? Neydi tüm bu karmaşanın sebebi? Biz Tutunmuyor muyduk, Tutunamıyor muyduk? Bizi bu soruyla baş başa bırakmaktı belki de bu kitabın amacı.
Yeterince yazdım. Kendimle konuşmaya devam ederim. Ama burada yazacaklarım şimdilik bunlar. Ha bir de unutmadan kendinizle konuşmayı ihmal etmeyin. Çok şey kaçırırsınız benden söylemesi.
Şimdilik hoşça kalın Canım Okurlar.
Hoşça kal Ruhumun Aynası...♡
