Eşit veya hemen hemen eşit kârlarla,
çoğu insanlar, sermayelerini sanayi ya da dış ticaretten çok,
toprağın bayındırılıp işlenmesinde kullanmayı yeğ tutarlar.
Sermayesini toprakta kullanan adam, onu daha gözü önünde,
eli altında bulundurur; serveti, tacirinki kadar kazaya uğrama
olasılığı karşısında değildir. Tacir, servetini çoğu kez
rüzgârlarla dalgalara emanet ettikten başka, uzak ülkelerde
seciyeleriyle durumlarını hemen hiçbir zaman iyice
bilemeyeceği adamlara büyük krediler açmakla, insanlardaki
beyinsizlik ve insafsızlık gibi daha kaypak öğeler elinde
bırakmak zorundadır!..