Gerçeküstücülüğe dokunan öğeler, felsefi yoğunluk, şiirsel tat, özgün ve yenilikçi kurgu, zamansızlık ve tanrısızlık... Behçet Necatigil'in tertemiz çevirisinin de yatsınamaz etkisiyle büyük keyifle okudum. Okuma boyunca Nietzsche'nin en başta ebedi tekerrür olmak üzere (hayır, hayat, yorucu ve hep aynı, yeniden başlıyordu- sf.58), ağırlık-hafiflik, metnin yorumu olarak görülen gerçekler ve hayat, ahlak illeti gibi birçok görüşünü yoğun olarak hissettim.
