Bedri !
Gittiğiniz günden beri nasıl olduğumu size belki tam manasıyla anlatamam; ama o günün gecesi çok neşeli olduğumu söyleyebilirim. O kadar sevinçliydim ki herkes benim aklımı yitirdiğimi sandı ! Ancak pazartesi günü sahiden de gitmiş olduğunuza karar verdim. Odamın her köşesi bana sizi hatırlattı. Odamın içine sinen sigara dumanı kokusu bile, bana artık gittiğinizi hatırlatıyor ve bu, yüreğimi sıkıyor. Bana kalan, gün geçtikçe artan bir yalnızlık duygusu...
Bu da beni çok hüzünlendiriyor.
Benden istediğiniz fotoğrafları bir dahaki mektubumda yollarım. Sabırlı olmalısınız. Zaten fotoğraflar ne işe yarar ki; onlar ölü, ben ise hayat doluyum. İki ayın bir an önce geçmesini, sizin Paris'e gelmenizi bütün kalbimle, bütün gücümle diliyorum Bedri, lütfen buna inanın.
Ernestine
·
45 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.