Bir Yufka Yürekli, Canım Dostoyevski’nin henüz toy çağlarında yazdığı bilinen, içinde 2 kısa öykü barındıran “uyumadan” birkaç satır okuyalım da çabuk bitmesin diyeceğimiz türden kısa bir metin. Fiziksel engeline rağmen karşılıksız ve çok sevilen, minnet ve sorumluluk duygusu altında ezilen ve sonunda aklını kaybeden bir mazlumun .. Vasya’nın manzumesi .. Öykünün sonu bana çok sevdiğim “Bu dünya hassas kalpler için, cehennemdir.” sözünü anımsattı. Uzatırsak spoi vermeden duramayız :) Okunsun .. Keyifli olsun, verimli olsun..