Ah, Anne!
Bu romanda 1906 senesinde; kendini yeniliklere tamamen kapatmış Nazime Hanım'ın, eşi vefat ettikten sonra tüm ilgisini oğlu Nedim'e göstermesi ve onu dış dünyadan tamamen koparıp dizginlerini eline almasını okuyoruz. Nazime Hanım, oğlunu tabiri caizse eve hapsedip büyütüyor, ona çocukluğunu yaşattırmıyor. Tâ ki karşıdaki evlerine Mecdi Bey ve ailesi taşınana dek.
Mecdi Bey'in hanımı Atiye Hanım yenilik hayranı bir kadın. Süreyya adında bir oğulları ve Rezzan adında bir kızları var. Atiye Hanım kendini sevdirme konusunda bir numara. Yenilik düşmanı Nazime Hanım'a bile kendini sevdiriyor ve evden dışarı çıkması yasak olan Nedim'i kendi evlerine götürmek için Nazime Hanım'ı ikna ediyor. Nedim; Süreyya ve Rezzan ile tanışıyor, onların su gibi İngilizce konuştuğunu görünce özeniyor ve batılı tarzda eğitim almak için dedesi vasıtasıyla annesini ikna ediyor. (Bu arada Nedim bayağı anne kuzusu.) Batılı tarzda eğitim alıp kendini geliştiriyor. Rezzan'a aşık oluyor. Gel zaman git zaman geçiyor. Evlenme yaşına geliyorlar. Nazime Hanım oğlunu itaatkar bir kız olan yeğeni Leman ile evlendirmek, böylece onların üzerinde söz sahibi olmak istiyor. Ama oğlu Rezzan 'ı seviyor. Nazime Hanım bunu duyunca içerliyor. Nedim'i ikna ediyor ve Leman ile evlendiriyor. Nedim Rezzan'ı asla unutamıyor. Kendisi mutsuzken annesi ve Leman'ın mutlu hâllerine tahammül edemez duruma geliyor. Bir oğlu oluyor ama onu sevemiyor. Gönlünde Rezzan'ın acısı ile çareyi yurt dışını gezmekte, kafa dağıtmakta buluyor. O yurt dışındayken Dünya harbi çıkmasın mı? Nedim de Hindistan'da kalmasın mı?
İngilizler İstanbul'a dönmesine izin vermiyorlar.
Burada olaya dahil olacağım. Sultan Abdülhamid'i istibdatçı olarak eleştirip "Hürriyet" diye tutturmuş yazar. Sinir oldum. Söylemeden geçemeyeceğim.
Olaya devam edeyim:
Savaş bitince Nedim geri dönüyor. Rezzan da bu zaman zarfında evlenip bir sene geçmeden boşanmış bu arada.
Nedim konağına dönünce herşeyin değişmiş olduğunu, annesinin öldüğünü öğreniyor ama ana kuzusu Nedim , annesinin ölmesine üzülmüyor daha doğrusu üzülemiyor. Az çektirmedi kendisine.
Rezzan'dan haber alıyor. Evli olmadığını öğreniyor ve annesinin ölmüş olduğunu da göz önünde bulundurarak evleniyorlar.
Leman ile boşanmıyor. Ama görüşmüyorlar da . Oğlunun eğitimi ile ilgileniyor sadece. Rezzan ile mutlu mesut bir hayat sürüyorlar.
Geç de olsa mutlu oluyorlar.
Bu kitap bana nedense 
Martin Eden 'ı hatırlattı. Rezzan'ı biraz Ruth'a benzetmiş bulundum.
İyi okumalar...
·
122 görüntüleme
Sayın Fatma Hanım, Abdülhamid döneminde yaşamamış biri olarak, o dönemde yaşayan bir yazarın yöneticisine istibdatçı demesi, sizi taraf olmaya sinir olmaya hangi motivasyonla itiyor? Siyasi görüşünüz mü sinir olmanızı gerektirdi?
Edebiyatla ilgilenmek, romanı değerlendirmek bu kadar basit olmamalı. Tarihinizi dizilerden değil böyle gerçek kaynaklardan öğrenmek ağır ve şok edici şekilde ruhunuzu sarsmış.
Sayın Cem Bey,geçmişte yaşamadığım için, geçmişte yaşamış birini sevemez veya nefret edemez miyim? Ayrıca tarihi yalnız dizilerden öğrendiğim çıkarımına nereden vardınız? Romanı sadece bu yönüyle de değerlendirmedim.Ya iyi okumanızı ya da hiç okumamanızı öneririm.
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.