"İsmime ilişkin Öyküm kısaca şöyle; esas ismim yasak olduğu için Mehmet oldum. Esas soyadım yasak olduğu için uzun oldum . bir insan olarak hiçbir değerim olmadığı, sadece ehlileştirilmesi gereken bir sürünün mensubu olarak görüldüğüm için de, künyeme en rahat şekliyle 1.1.1953 yazıldı. Tüm edebi, şiirsel metaforların ötesinde olan gerçek işte bu; hep çok zalim çok vahşi olarak algıladığım ve hiçbir insana layık görmediğim bir gerçek insan , ismini sevmeyebilir, büyüklerin bir muzurlğu olarak görerek ismi ile kendi arasında bir mesafe koymak isteyebilir hatta kötü şeyler çağrıştırdığı için isminden nefret bile edebilir. ama bir ismin esiri olmak, o ismin içerdiklerinin ağırlığı altında sürekli ezilmek, ismin öngördüğü başkası olmak duygusunu hep ama hep yaşamak çok farklı bir şey."
Sayfa 42Kitabı okudu
·
46 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.