Yaşamın sonu: Ölüm. Her yüz; insan yüzü, hayvan yüzü de olabilir, soluk, büyüyen, yaşlanan(belirli) sarılma (birine sarılınca ölümü düşünmek), her sabahta: her sabah uyanıp ölümü düşünmek. Daha sonraki satırlarda, bir trenin gidiş istikâmetinde oturduğunda, karşıdan gelen tüm görüntüler hızla gelip geçer… hızla tek tek resimler, film gibi geçip gider… işte böylesi yolculuklarda, ölümden uzaklaştığımı algıladığımı belirtmek istedim.
Sayfa 45
·
24 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.