Cansu
@anamelessflower
Y Kuşağı Julie’si.
Öğretmen
İstanbul
15 Eylül 1994
4 okur puanı
Temmuz 2022 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitap
Sabitlenmiş gönderi
“ Hâlâ bir an var mı ? - “ Hatırlayış ile unutuş arasındaki an.” - “ Kısa bir an.” - “Hiç durmayan.”- “Ne hatırlanan ne unutulan bize gelince.” - “ Bizi unutarak anımsayan?” .
“Unutmaktan kaynaklanan bu mutluluk niye ? - “ Mutluluğun kendisi unutulmuş.”
Sayfa 66 - MonokolKitabı okudu
“Beklediğin kimse yok mu,” diye sordu Ginia.
“Ben sürekli bekliyorum.” Amelia, bunu söylerken bir eliyle de yanındaki boş iskemleyi gösteriyordu.
Bir kitabı okumaya başladı
Okur Takip Önerileri
Kendini kendisini böyle düşünürken fark ettikçe silkinir, düşünmemek isterdi. Aşkta kalp susmaya başlayıp da zihin yeteneklerini kullanmaya başlarsa o aşk öyle bir hasta çocuğa benzer ki damarlarında taze bir kan yerine zehirleyici ilaçlar dolaşır.
ruhum ürperiyor, tanrılar çıplak
sarınayım otların kardeşliğine
Tünelin ucunu görüyorum.Altgeçitlerden uzaktayım artık.Altüst oluyorum.
Sayfa 25
Artık geceleri bir ölüm akıyor sokaklara. Kentin evlerinin aralıklarına doluyor. Boğuluyoruz.
“Dikenler hiçbir işe yaramaz, onlar sadece çiçeklerdeki kötülüğün belirtisidir.”
Sokakta pek kalabalık yok, birkaç kişiyle karşılaşıyorum, yanımdan aceleyle geçip giderken “Telefonlaşırız” diyorlar.
Benimle sohbet etmek istediklerine inanmamı istiyorlar.Gerçekte ise yapacak çok daha iyi şeyleri var başka yerlerde.
Hiç aramıyorlar. Beni unuttular.
Sayfa 130Kitabı okudu
bir şey oldu birden
nasıl oldu bilmiyorum
bir anda
çarpıtıverdi yeryüzünü,
bir kelime mi söylemişti ?
Sayfa 123
Yaşamın sonu: Ölüm. Her yüz; insan yüzü, hayvan yüzü de olabilir, soluk, büyüyen, yaşlanan(belirli) sarılma (birine sarılınca ölümü düşünmek), her sabahta: her sabah uyanıp ölümü düşünmek. Daha sonraki satırlarda, bir trenin gidiş istikâmetinde oturduğunda, karşıdan gelen tüm görüntüler hızla gelip geçer… hızla tek tek resimler, film gibi geçip gider… işte böylesi yolculuklarda, ölümden uzaklaştığımı algıladığımı belirtmek istedim.
Sayfa 45
Saatların tıkırtısıyla içinin sıkıntısı arasında bir ilgi vardır sanki. Bu durmayan tıkırtı dünyanın düzeni gibi bir şeydir. Değişmez. Dursa sıkıntısı geçecek belki. Oysa bu sıkıntıyı yaratan kendisidir.
Sayfa 23
Size gerçekleri nasıl anlatabilirim ve parlak renklerle menevişlenen bu karanlık ortamda, aynı anda hem tembel hem girişken olabilen, hayatı anlaşılması güç planlar ve gülünç başarısızlıklarla geçen, paradoksları sık sık saflıkla karışan, tavizsiz bir tembelliğe ve yalnızlığı kadar büyük bir düş gücüne sahip olan bir kişiliği görmenizi nasıl sağlayabilirim ?
Sayfa 5
Bir zamirdim ben. Kendimi sevmem. Belki de şu yüzden: Kendimden söz etmeyeyeyim daha iyi, yoksa soyu iyice tükenmiş zavallı birkaç büyü de bozulur gider, diye düşünürdüm.
Sayfa 26Kitabı okudu
