Vefalliğin, Ahmed er-Rifal (öl. 1182) tarafından kurulan Rifaiyye'den ayrı bir mahiyet taşımadığı ve bu sonuncunun teşekkülünden sonra kendi içinde eritildiği öne sürülmüş ise de göçebe Türkmen kabileleleri arasında heterodoks bir mahiyet aldığı görülmektedir. Ne yazık ki, Baba İlyas çevresinin dışında XIII.
yüzyılda bu tarikatın diğer temsilcilerini tanıma imkanına sahip değiliz. XV. yüzyıla kadar bile varlığını sürdürmüş olduğu anlaşılan Vefaiyye tarikatının, bu yüzyılda Bektaşiliğin teşekkülüyle onun, ve daha büyük bir ihtimalle XVI. yüzyılın başlarından itibaren Aleviliğin içinde içinde eridiğini düşünmek gerekiyor. Bugün özellikle Doğu Anadolu'da bazı Alevi dedelerinin elindeki icazetnamelerinin Tacü'l-Arifin Seyyid Ebu'l-Vefa'ya dayanması bu hipotezi destekler gibidir.
·
27 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.