Yerçekimi de olmalı bir şiirde, Güneş tutulması da. Ay da buluta dolanmalı, şimşek de çakmalı. Kum fırtınasının içinden geçen bir kervan gibi, dil dayanıklı olmalı. Gitmeli gidebildiği yere kadar. Sürmeli şiirin izini. Hem de coşkuyla, çocukluğun ıssız tarla larında özgürcü koşarcasına.