Sığınmak için güvendiğim ağaçtan bile yağmur sızıyor.
Sayfa 118 - İthaki Japon KlasikleriKitabı okudu
"Ve günün kızılında açılmış güller..
Takvim yapraklarına yazılmış bir şiir
Makamı yalnızlıkta son valsi ay ışığının..
Saat sabahın beşi..
Uykusuz gözlerin yorgunluğunda
Yazmak...
Ya da sadece susmak kalıyor..
Uzun uzun..
Toplamak zamanın içinden hançerleri
Ve bir yazı tahtasına yazmak tebeşirle
Sevdiğim bütün isimleri..
Kırk yama geçmişin portresi
Bakarken hüzünlü siyahında
Panjurlari kapalı hep evlerin
Penceresinde solmuş bir anı
Hikayesini mırıldaniyor sürülerine kuşların...
Ve geçip gidiyor aynalardan
Ruhu kayıp kadının silüeti..."
Çünkü bazen senin sığındığın, sakındığın; ağaca ilaç
Ağacın şemsiye tutmadığına mı şaşıyorsunuz. ilginç
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.