“Şimdi senden yâre kalan/ Ne ayını almış bir gökyüzü/ Ne de ince uzun bir ırmaktır/ Dağlara dokunarak akan// Şimdi senden yâre kalan/ Bir mendil uçları yanmış/ Belki de mavi bir gül/ Dibi gözyaşlarıyla sulanmış// Şimdi senden yâre kalan/ Gözyaşı silmiş bir mendil”