Çocukluğunu yaşayamadan anneliğin ne olduğunu dahi bilmeden küçük bir kız çocuğu dünyaya getirdi. Adını Kader koydu. Kaderi annesine benzemesin diye. Umutluydu. "Bu günler bir gün bitecek,umut benim de kapımı çalacak,"diyordu.
Tüm hayallerini şiirlere anlattı. Bebekler ile oynaması gerekirken,kızını büyüttü. Acılar içinde kıvrandı,kızına belli etmeden kapı ardında döktü gözyaşlarını.
BEYHAN UYGUR
Sayfa 37Kitabı okuyor
·
61 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.