"İlk okuduğum kitabında Matt Haig’e karşı bir ön yargı geliştirmiştim. Kişisel gelişim sosuna bulanmış kurguların yazarı gibi gelmişti bana. İkinci kitapta bu ön yargı, bir yargıya dönüştü. Kitapları çok “hesaplı”ydı. Onca duygudan, onca insani meseleden bahsetmelerine rağmen bana “soğuk” gelmişti. İnsanlar’ı okurken de bunları düşündüm, hissettim ama daha az. Sanırım ben biraz huysuz bir okurum. Ne zaman yazar bana vaaz vermeye, roman kişilerinin ağzından kendi fikirlerini boca etmeye başlasa canım sıkılıyor. “Anlatma!” diye bağırmak istiyorum o zaman yazara, “göster!”"
Bülent Özgün
İncelemenin tamamı: kayiprihtim.com/inceleme/insanl...