Bazı insanlar için sevmek, hayatı devam ettirmenin tek kaynağıydı, bir gıda kadar önemliydi. Safça ve masumca, heyecanla sevmek solunum yolunu daha çok açardı. Hatta bizim gibiler daha çok göğe bakardı sevince. Onu gördüğümde dünyanın en aptal insanı olur, en salak duygularına girerdim. Hayal bedavaydı, fazlaydı, seviyordum çünkü.