İnsanların kötü yazgısı, tanrıların onları sevmediği anlamına gelmez!
Felsefenin yanı sıra bilimle, şiirle uğraşarak yaşamını sürdüren 
Seneca , topluma ters düşen yaşantısından dolayı sürgünler yemiş hatta ölüme bile mahkum edilmiştir. İmparatorlar ölür ve yenileri gelir.
Gelen yeni imparatorlardan biri olan Nero onu affeder ve onu yanına aldırır. Ne var ki bu da iyi sonla bitmez; Nero’ya karşı düzenlenen bir suikast girişimine onun adı karışır ve imparator kendini öldürmesini emreder. Bütün yaşamı boyunca ölümün hiçe sayılması gerektiğini savunmuş olan Seneca bu emri hoşgörü ile karşılar ve damarlarını keserek intihar eder.
Böyle erdemli bir felsefeciden geriye kalan muhteşem eserlerden sadece biri olan 
Tanrısal Öngörü T…
Eser, Lucilius’un yazara sorduğu şu soru ile başlar: “Dünyamızı tanrısal öngörü yönetiyorsa neden hâlâ iyi insanların başına bir takım kötülükler gelir?”
Seneca, eserini bu soru üzerine kaleme alır. İnsan ve Tanrı arasında dostluk gibi sıkı bağ olduğunu nasıl ki bir babanın çocuklarını sert bir şekilde eğitip erdemli olmasını istiyorsa Tanrının da iyi insanları kendisi için yetiştirdiğini ve zorluklarla karşılaştırarak daha sağlam olmasını istediğini belirtir.
İyi insan, güçlüklerle karşılaşınca pes eden değil aksine güçlüklerle sonuna kadar mücadele eden insandır. Ancak bu şekilde bir insan kendini tanıyabilir ve yaşamını devam ettirebilir.
Kitabı sıkılmadan severek ve de merak ederek okudum. Hoşuma giden en önemli yönü okuduğum baskının bir yüzünün Latince bir diğer yüzünün de kitabın çevirisini içermesidir.
Okunması gereken bir felsefeci ve de okunması gereken bir eser.
·
325 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.