Delilik aşk ve bağımlılık üzerine bir felsefi bakış
Delilik, aşık olmakla karşılaştırılabilir. 17. Yüzyılda aşktan hasta olunması deliliğin göstergesi olarak görülürmüş. Aşık olunca aslında bize yabancı olan bir şeyin etkisi altına gireriz bir dünya karşısındakinin dünyasını kazanırız. Ama aşık olmadan önceki kendi dünyamızı da kaybederiz. Dünyamız düşünce ve duyguların işgali altındadır. Ve artık size tanıdık değildir. Onları yönlendirmek neredeyse imkansızdır. Kişi hiçbir şey yapmadan yapamadan artık aşkının oznesine doğru akar ve o kişi artık hayatınızın odak noktası olmuştur. Sizi de kaçınılmaz olarak içine çeker. Teslim olabilir ya da karşı çıkabilirsiniz. Ama bu duyguyu yok sayamazsınız. Yeterince uzun bir süre yok sayarsanız belki hafifleyebilir. Aşık olmak ya da uyuşturucu bağımlılığı elbette delilikten farklılık gösterir. Her ikisi de benliğimiz dışında bir kişi veya şeye yöneliktir ve hepsi bize çeşitli biçimlerde kendi kendimizi kontrol edemediğimizi gösterir. Delilik kendimize olan güvenimizi kaybetmemize yol açar. Sadece kendimiz kendi pusulamız olabiliriz. Ama gösterge yerinde durmadan dönmeye başlayınca hangi yöne yürürsen yürüyelim hedeften giderek uzaklaşırız.
·
16 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.