Kâğıt dönüşüm fabrikasında çalışan Guylain Vignolles, doğuştan şansız bir adamdı. Kötü bir kelime oyunu olan adı ve soyadı üzerine yapışmıştı.Yirmi sekiz yıldır ölü bir babayı bekliyordu. İşinden nefret ediyordu.Her akşam kırmızı bir balığa sevimsiz ve sıradan hayatını anlatıyordu. Kitapları çok sevdiği hâlde gününün büyük bir çoğunluğunu onları yok etmekle geçiriyordu.”Şey” dediği büyük makineden kurtarabildiği sayfaları her gün bindiği 6.27 treninde tanımadığı insanlara okuyordu. Ve bir gün bir şey oldu ve bu karamsar adamın dünyası birdenbire aydınlandı. “…bir süreden beri bu gezegende renkler daha canlı, olayları daha az ciddi, kışları daha az sert, dayanılmazı daha dayanılır, güzeli daha güzel, çirkini daha az çirkin gösterme gücünü sahip bir insanın olduğunu keşfettim.”s.131

6.27 TreniJean Paul Didierlaurent · Can Yayınları · 20171,006 okunma

·

27 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Berna Karakaya