··
1 artı 1'leme
·4.470 görüntüleme
İletiyi birkaç kez okudum. Ve merak ettiğim bir durum var. İnanç konusunda şahsi olarak ne düşünüyor ve tam olarak neye inanıyorsunuz? Ve bunun gerekçelendirmeleri nedir? Sadece merak ediyorum ve kafamdaki soru işaretlerini gidermem gerekiyor, yardımcı olursanız çok sevinirim.
Elbette, daha açık yazayım.
Ben evrenin bir başlangıcı ya da sonu olduğunu sanmıyorum. Bu zamansal kavramlar bize ait entelektüel kurgular ve mecburen var ettiğimiz kavramlar. Bu konuda epey bir çaresiziz anlayacağın. Durum böyle olunca, bir yaratıcı aramak abesle iştigal benim için.
Ben esasında başlangıç, son, varlık, yokluk, canlılık, cansızlık, tür, yasa gibi kavramların hepsinin entelektüel kurgu olduğunu düşünüyorum. Referanslara göre bunları kurguluyoruz ve bir şeyleri anlamak için başka da çaremiz yok gibi duruyor. Ama bu dediğim düşünceye uzun zaman sonra da gelinecek olsa, o zamanki nesillerin bambaşka çareler bulacağına da inanıyorum. Mutlak anlamda ise hiçbir şeyi tam olarak kavrayamayacağız. Tabii ki insan kaldığımız sürece. Çünkü insan olmanın donanımı sınırlı.
Bu fikirlere bir kavram düşünmedim ama illa bir kestirme olacaksa, görebildiğim kadarıyla en çok apateizme yakın.
* Big Bang argümanını öne sürecekler içinse bilim tarihine ibretle bakmalarını ve son yıllarda fizikteki gelişmelere yakından göz atmalarını öneririm.
10 sonraki yanıtı göster
Bu yorum görüntülenemiyor
Siz de bu eleştiriyi ateist bakış açısıyla yapmışsınız ilgili bölümleri ben de okudum. Daimond 'ın eleştirdiği noktalarda haklılık payı var. Her ateistin özünde bilinemezcilikten bir parça vardır tezini güzel ortaya koymuş.
1. “Haklılık payı var” demek haklılık payı olduğu anlamına gelmez. Bunu ortaya koyman gerekir. Senin de okumuş olman bir şey ifade etmiyor. Okumuş olmasan zaten bir söylemde bulunman saçma olurdu. Bu işler söylemle değil, kanıt ve temellendirmelerle olur. O yüzden temellendirmelerini göstermen gerekir.
2. “Her ateistin özünde bilinemezcilikten bir parça vardır tezi”ni seçip de “Her agnostiğin özünde ateistlikten bir parça vardır tezi”ni neden seçmediğini de gösterebilirsen ilkini seçiyor oluşun bir anlam kazanır. Ben neden ikincisinin tercih edilmesi gerektiğini ve agnostisizmin olsa olsa teizm ve ateizmin içinde bir parça yer kaplayabileceğini, kendi başına lüzumsuz olduğunu, Russell’ın Çaydanlığı üzerinden temellendiriyorum. Peki sen ilk tezi seçtiğini ne ile temellendiriyorsun?
3. Eleştirilerim ateist bakış açısıyla değil, anti-agnostisizm bakış açısıyla yapılmıştır. Bir teist de çıkıp teizm bakış açısıyla yazmış olabileceğimi rahatlıkla söyleyebileceği şeyler bulabilir.
4. Eğer merak ediyorsan ne ateistim ne teistim ne deistim ne de agnostiğim. Ben kendimi değillemeler üzerinden “tanımlarım”. Bu aynı zamanda bilimin de yöntemidir.
2 sonraki yanıtı göster
Zararsız şeyler herzaman daha çok alkışlanır!Diamond gibi insanlar yaşadıkları toplumda ateist olduklarını itiraf edemedikleri için,agnostizmin arkasına sığınırlar!Halbuki agnostizm zırvalığın önde giden bir ideolojisidir!Mesela bunlara göre Jupiterin yörüngesinde bir çaydanlığın dönmesi mümkündür.Çünkü Jupiterin yörüngesinin tamamını inceleyemediğimize göre bu çaydanlık hakkında fikir sahibi olmakta imkansızdır...Halbuki yanıldıkları kısım şurasıdır bir şeyin olabilirliği başkadır,olasılığı başka!Mesela eve gittiğinizde yatağınızın üstünde bir dinozor bulma olabilirliğiniz yüzde ellidir!Yani dinozor yatağınızın üstünde ya vardır ya da yoktur!Ama eve gittiğinizde yatağınızın üstünde bir dinozor bulma olasığınız sıfırdır!Çünkü dinozorların hepsinin nesli zamanında tükenmiştir!Kalın kafalı agnostiklerin anlamadığı kısım ise burasıdır!İnsan icadı bir Tanrının olabilirliği yüzde ellidir!Yani bu Tanrı ya vardır yada yoktur!Ama bu Tanrının var olma olasılığı sıfırdır!Çünkü böyle bir Tanrının var olmasını beklemek ile Jupiterin yörüngesinde bir çaydanlığın döndüğünü hayal etmek aynı şeydir...Velhasıl tipik cahil orta doğu toplumlarında,insanlar çocukluktan beri zihinlerine işlenen Tanrıyı yok sayma cesaretini gösteremedikleri için,içlerindeki ateist eğilimi agnostizm ile bastırmaktadırlar...Agnostizmin geçerli olduğu yerler elbette vardır.Mesela Heisinbergin belirsizlik ilkesinde olduğu gibi.Ama buradaki belirsizlik yine fizik sınırları dahilindeki bir belirsizliktir.Yani bu zırva ergen filozofun bahsettiği anlamda metafizik bir belirsizlik değil...Şahsen bu adam Yunanistanda doğsaydı size Zeus'un belirsizliğinden bahsedecekti ya da Hindistanda doğsaydı Budizmin belirsizliğinden bahsedecekti ya da Çinde doğsaydı Taoizmin belirsizliğinden...Özünde hepsi aynı zırvalıktır.Nasıl ki geçmişteki insanların inandığı şeyleri bugün yanlış değil saçma olarak kabul ediyorsanız benzer şekilde agnostiklerin bilemeyiz dedikleri şeyler yanlış bile değildirler.Hepsi saçmadırlar!Bilim bugün Tanrıyı olmasa bile Tanrı fikrini konu edinmiştir.Beynimizdeki bazı reseptörleri uyaran dopamin verilince,kişi metafiziksel inançlara bağlanmaya daha meyilli oluyor!Ya da epilepsi nöbeti geçiren insanlar bir anda ateistken,dindar olabiliyor veya dindarken ateist!Velhasıl inanç dediğimiz şey beynimizdeki biyokimyasal bir tepkimenin ürünüdür.Bu yüzden günümüz agnostizmi en fazla Tanrıyı konu edinebilir.Onunda ne olduğunu anlamadan.Ve kendisine,kendisi gibi aptal taraftarlar bulabilir.Agnostizm bir ideoloji olarak bırakın doğru olmayı,yanlış bile değildir!Tamamen saçmadır!
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.