"Bu mektup bir gönlü yaralıdan,saygı ve sevgimin sahibi bir yaralı gönledir..."
İki yaralı gönlün kucağında doğdu bugün güneş, üstüme...
Gözyaşım yarım kalan bir veda ağacını suladı bugün...
Onlar
"Vedalaşamadılar...
Evet ama neden vedalaşsınlardı ki!..
Leylâ Mecnun'u kalbinde götürmemiş miydi zaten?
Mecnun'un Leylâ'sız olduğu mu vardı ki hiç?..."
Ahhh...
Öyle bir zamanda çıkıp geldin ki otağıma Ey Leylâ öyle bir kendini kaybedişte buldurdun ki bana kendimi
Sizin çöllerde kaybettiginiz bedeninize ben ruhumu ararken rast geldim...
Sıyrıldım bir kılçık gibi gövdemden ...
Aşk neymiş dost neymiş ölüm aslında neymiş yeniden öğrendim bugün...
Dünyaya kanıp iştiyak duyduğum tüm hevalara ar edip gerçek aşkın tehassürüne kavuşturdum dudaklarımı kana kana
Ey Leylâ ,Ey geceden daha gece karanlık, Ey Nefsimin kıymetli incisi;
Kays'ı sadece dünyada Mecnun etmiştin beni ise iki cihanda da deli...
****
