SİLAHSIZLANMA TOPLANTISI
Bir gun aslan, havada süzülen kartala bakmiş, derin derin düşünmüş. O anda yavrularının nerede olduğunu sormuş. Güvenli bir yerde olmalarina rağmen, "Tırnaklar büyük tehlike, kaldırmalıyız." demiş. Bunun üzerine orman sakinlerini toplayarak bir toplanti tertip etmiş. İlk sözü alan kaplan olmuş: "Fil de dişlerini kaldırmalı," demiş. Fil durur mu, "Peki," demiş, "ben, dişlerimi kaldırmaya kaldırırım fakat kaplan da pençelerini kaldıracak!.." şartını koşmuş. Sira ayıya gelmiş. Ayağa kalkan ayı, bir ayıdan beklenmeyecek bir şekilde yumuşak bir tebessümle ve zarif vücut hareketleriyle heybetli kollarını açmış. Tatli tatli konuşmaya başlamış: "Evet, kimde ne silah varsa bırakmalı, kaldırmalıdır. Yalnız şu kadar var ki, çok insanî ve dostluk hareketi olan kucaklaşma kalmalıdır!"
Hayvanlar düşüncelere dalmışlar. Yalnız, ayının bu sözlerine kanan eşek, şevkle koşmuş, "Yaşa! Var ol! Kucaklaşma ebedidir! Dostluk bâkidir!.." diye kendini ayının kollarına atmış. Ayı, öyle samimi, öyle hararetle sarılmış ki eşeğe; eşeğin kemikleri kırılmış, nefesi kesilmiş.
Kendine şaşkınlıkla bakan hayvanlara ayı, "Kusuruma bakmayın aziz dostlar," demiş, "silahsızlanma ve ebedi dostluk heyecanı yüzünden, bu sefer böyle oldu. Her zaman böyle olmaz. Fakat, mademki bu eşek şimdi öldü, müsaadenizle onu yiyeceğim!.."
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.