Aynı şekilde, en çalışkanların yaşadığı türden bir tembellik krizinde, uyuşukluğumuzu aşmaya ya da üzerimize çöken o "tatlı" ağırlığın başkaldırılarını yenmeye kalkışmadan, düşüncemizde çalışmanın, kendinin tam efendisi olmanın vs. zevkini canlandırabiliriz. Bu şekilde krizin uzun sürmeyeceği ve kendi üzerimizde daha kolay kontrol sağlayacağımız kesin. Hatta çoğu zaman doğrudan bir mücadeleye girişmekten kaçınmalı ve mesela şehvet duygusunu ayağa kalkarak, dolaşmaya çıkarak, bir ziyaret falan yaparak, kısaca sabit fikri kafamızdan atmaya, yıpratmaya, rahatsız etmeye, en azından onu bilincimizi böyle suni olarak sokulmuş başka unsurlarla paylaşmaya zorlayarak sakinleştirmeliyiz. Ya da bir tatil kitabı okuyarak, resim çizerek, biraz müzik yaparak tembelliği kandırdıktan sonra, ruhumuzun uyanmasının ardından, biraz önce korkaklıktan ya da uyuşukluktan yarım bıraktığımız işe dönmeyi denemek için bu uyanıklıktan faydalanabiliriz.
Sayfa 124Kitabı okudu
·
4 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.