"Hikmet, yakın geçmişiyle uğraşıyordu bu sırada; Bilge'nin yaşantısında kendisine bir yer bulmaya çalışıyordu. Bilge'nin karşısına oturmuştu, üçüncü kişinin varlığını duyuyordu. Azmi gelmeden kendini göstermeliydi. Kendine güveniyordu; çünkü, daha konuşma başlamamıştı, büyü bozulmamıştı. Karşısına kimse çıkamazdı. Yavaş yavaş büyüdüğünü, bütün pastaneyi kaplamaya başladığını hissediyordu. Sanki çevresindeki insanlar, onun söze başlamasını bekliyordu; bütün salonu bir sessizlik kaplamıştı... Sonra, albayın son misralarını duydu; geçmiş zamandan sıyrılıp, şimdiki zamana bir yerinden tutunmak istedi."
Sayfa 98 - İletişim Yayınları, 13.baskı - 2002Kitabı okudu
·
54 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.