Her yıl beni yeniden hayata bağlıyor. Tattığım en büyük mutluluğu yaşatıyor bana. İster bilinçli, ister bilinçsizce olsun, hepimizin arzuladığı da bu aslında. İnsanlığın umudu bu. Baharın benim için anlamı, herkes için taşıması gereken anlam ama insanlar böyle günlerin farkına varmıyor sanki. Güzel şeylerin peşinden koşuyorlar ve hayal kırıklığına uğruyorlar. Hiçbir zaman elde edemeyeceklerini düşündükleri bir şeyi arzuluyorlar, aslında aradıkları şey bahar; hiçbir zaman yanıltmayan, her şeyi üstüne yatırabileceğimiz, daima müteşekkir olmamız gereken şeyi arıyorlar. Bunun zaten ellerinde olduğunun farkında değiller, her yıl yaşandığının. İnsan sefalet içinde olabilir, insanın yiyeceği yemeği, uyuyacağı yatağı olmayabilir. Kışın bu zordur ve onu korkutur ama ardından bahar gelir ve artık korkmaz. Bahar sıcaklık, meyveler, çiçekler ve bereket getirir ve güven... Ama insanlar bunu fark etmez ve yaşanmakta olan bu mükemmel şeyi görmeden, kışın getirdiği tutumlarına devam ederler. Kendimi baharı duyan tek kişi gibi hissediyorum.
Sayfa 189 - Monokl yayınlarıKitabı okudu
·
16 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.