"Yıldızların karanlık içinde parladığı gibi fakirlik ve sefalet içinde de yüce bir saflıkla parlayan ruhlar yok mudur? Bir kalp sevmek mutlaka servete, asalete mi muhtaçtır? Bence en gerçek ikbal, ruhun gördüğü iki güzel göz; en büyük servet, kalbin hissini gösteren gül renginde dudaklardan yansıyan tebessümdür. Güzellikten büyük asalet, temiz yüreklilikten büyük servet mi olur?"
Sayfa 64Kitabı okudu
··
26 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.