Eğer bir annenin yanında, o anneyi sürekli eleştiren bir eş, kendi aile yaşamlar hakkında olumsuzluklar aktaran konu komşu. Çocuk ye- tiştirmeyi "başa bela" gibi aktaran akrabalar varsa, bu annenin "annelik cesareti" kırılır. Kendi içsel duyuşlan ile değil, öğrendikleri ile annelik yapmaya kalkar. Kitaplar edinir, uzmanlara gider, "acaba yanlış mı yapıyorum" diye telaş içine girer. Halbuki her kadının özünde annelik iksiri vardır. Bu iksir ancak kendi içine derinleşebilecek kadar kendini güvende hisseden annelerde ortaya çıkar.