Ebeveynin değersizleştirildiği bir neslin ve çağın anaları-babaları, “her şey” olarak görüp Nirvanaya ulaştığını zannettikleri, “olunca her şey güzel olacak” diye zannettiği bir anı yani evlatlarının üniversite kazandıkarı ana tanıklık etmekteler. Evlatları iyi bir lise-üniversite-bölüm kazanınca dünyanın da ahiretin de çok güzel olacağını ya da kötü sonuç alındığında ise dünyanın ve ahiretin de yıkılacağını zannettiği bir hâl yaşanmaktadır. Böyle düşünmelerinin nedeni; asli köklerin değil, imaj ve niceliğin hakim olduğu bir çağın etkisinde kalmalarıdır. Çünkü çağ; şahsiyet ve irfan çağı olmadığı için kariyer, imaj ve iyi giyimin tezahür ettiği bir çağın -kısmen- ruhunu taşımaktalar.
··
224 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.