Varoluşçu psikoterapi akımının öncülerinden, Viktor Emil Frankl, 26 Mart 1905’te Viyana’da Yahudi bir ailenin çocuğu olarak dünyaya gelir. Hayatın anlamını sorgulaması, çocukluk yıllarına dayandığı söylenebilir. Dört yaşlarında, uyumak üzereyken herkes gibi bir gün kendisinin de öleceği fikriyle ansızın irkildiğinden bahseder. Yaşadığı bu tecrübe onda ölüm korkusundan çok, hayatın anlamının bunca yaşananlarla birlikte ölümle yok olup olmayacağı sorusunu gündeme getirir ve bu nedenle büyük bir endişeye kapılır. Sanki yaşayacaklarını önceden biliyormuş gibi. 1933-37 yılları arasında Viyana’daki Steinhof Psikiyatri Hastanesinde çalışan Frankl; 1943 yılında diğer pek çok Viyana’lı Yahudi gibi Frankl, karısı, babası, annesi ve kardeşi ile birlikte Nazi SS Subayları’nca tutuklanarak ölüm kampları olarak anılan toplama kamplarına nakledilirler. Frankl’ın adeta yeniden doğuşunu hazırlayan; kişisel hayatının yanında akademik hayatını da derinden etkileyen en önemli olay işte bu toplama kampı deneyimidir. Toplama kampında edindiği deneyimleri bu kitapta bizlere etraflıca anlatır. Kitapta belki de en beğendiğim şey kitabın bir Yahudi bakış açısıyla değil bir insanın bakış açısıyla yazılması, yani objektif bir şekilde. Sanırım kitabı okurken sorguladığım en önemli şey bir insanın bir insana nasıl olur da böylesine bir acı yaşatabildiğidir. Bilerek, isteyerek, sistemli bir acı. Aklımıza gelen belli başlı büyük suçlar dışında bir insanın bir insana, bir sistemin bir sisteme böylesi eziyeti hangi vicdana sığıyor diyeceğim ama burada vicdan kelimesinden bahsetmek de son derece anlamsız olacaktır. Kitabın ilk bölümü kadar ikinci bölümü de oldukça etkileyiciydi. Hayatın anlamı üzerinde durulan bu ikinci bölüm benim de hayata bakışımı şekillendiren okumalardan biri oldu.

İnsanın Anlam ArayışıViktor E. Frankl · Okuyan Us Yayın · 202335,2bin okunma

··

1.089 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.