“ Burada hiçbir şey çileciliği, maneviyatı ve ödevi anımsatmaz.: Burada yalnızca zevk ve sefa, coşku ve sevinç içinde sürdürülen bir varoluş konuşur bizimle; mevcut olan ne varsa, iyi kötü demeden tanrılaştırılmıştır bu varoluşta. Böylece, bakan kişi, yaşamın bu fantastik taşkınları karşısında adamakıllı etkilenmiş bir halde durur, kabına sığmayan bu insanların, hangi içkiyi içerek yaşamın tadına varmış olabileceklerini sorar kendine, öyle ki nereye baksalar Helena, yani kendi varoluşlarının tatlı bir kösnüllük içinde süzülen ideal imgesi gülmektedir onlara.”
Sayfa 27Kitabı okudu
·
6 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.