Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol

Gönderi

Aniden gelen vazgeçişlerime bahane arıyorumdur.
Oblomov düşündü: "Hayır, insan istediği gibi yaşa­yamaz, doğrudur." İçinden vakur, isyan dolu bir ses yükseli­yordu: "Yoksa insan en derin zekanın bile içinden çıkama­yacağı bir çelişmeler karanlığına düşer. Bir gün bir şeyi ister­sin, ertesi gün tutkuyla, ölesiye ona bağlanırsın, daha ertesi gün onu istediğinden utanırsın, arzun yerine geldiği için ha­yata lanet edersin. İşte insan hayatta kendi isteğinin peşinden serbestçe giderse böyle olur. Bastığımız yeri yoklayarak yü­rümeliyiz; bazı şeylerden gözlerimizi çevirmeliyiz, mutluluk hülyalarına kapılmamalıyız, mutluluk elimizden kaçarsa is­yan etmemeliyiz; hayat budur işte... Kim demiş hayat zevk ve mutluluktur. Ne saçma düşünce! Hayat hayattır, bir ödev­dir, ödev dediğin de çetin bir iştir. O halde ödevimizi yapa­lım... "
Sayfa 304
·
12 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.