çalışma odasının cam kapısının ar dında, kendi geçmişine doğru bir yolculuğa çıkar yazar. Kim ler yoktur ki o geçmişin akıp giden film şeridinde?. . Çocuklu ğu, annesi, köpeği Hektor ve daha niceleri. . . Okuyucu; sanki verandada oturmuş, cam kapının ardını, içeriyi gözler gibidir. Söseki'nin en insani yönlerine, en ürkek hallerine, çaresizlik lerine, pişmanlıklarına bazen de huysuzluklarına tanık olur ken kapıyı açıp içeri girivermek ister. Cam kapının içi ile dışı, önü ile arkası birbirine karışır okuyucunun zihninde. Kimi za man dışarıda kalan, yazardır, kimi zaman dünyanın kendisi .
