Boston Üniversite'sinde profesör olan Peter Gray, Free to Learn (Öğrenmek İçin Özgür) adlı kitabında okulu şöyle tanımlar:
Okulda bulunmuş herkes okulun bir hapishane olduğunu bilir ama okul çağındaki kimse bunu söylemez. Bunu söylemek kabalıktır. Hepimiz bu gerçeğin etrafında parmak ucumuzda dolanırız ama itiraf etmeyiz. Bunu itiraf etmek bizim başkaları tarafından insafsız olarak görünmenize neden olur. Bize parmak sallar, iyi niyetli insanların gerekli olduğuna inandıkları şeyleri yaptıklarını söylerler. Hapishane, genel tanımına göre: özgürlüğü sınırlayan, gönüllü olunmayan bir hapsin yeridir. Okulda da aynı yetişkin hapishanelerinde olduğu gibi, mahkumlar onlara söyleneni harfiyen yapmak zorundadır. Aksi halde cezalandırılırlar. Aslında çocuklar okulda gerçek mahkumlara göre daha çok zamanı onlara söyleneni yaparak geçirirler. Önemli bir diğer fark ise yetişkinlerin hapse suç işledikleri, çocukların ise yaşları geldikleri için gönderildiğidir.
Sayfa 70
·
33 görüntüleme
"Ben bütün çocukların okul hakkında böyle hissettiğini düşünmüyorum, hatta bazı çocuklar içtenlikle okulu seviyor. Okulu sevenler, genellikle okulun onlara sunduklarında başarılı olan çocuklar, ama benim için hangisinin önce gelmesi gerektiğini ayırt etmek zor; başarı mı yoksa zevk almak mı? Başka bir deyişle bu çocuklar okulda onlara sunulanı gerçekten sevdikleri için mi başarılı oluyorlar? Yoksa başarılı oldukları için mi seviyorlar ve bu başarı onların boyun eğmebve performans becerilerinin ortak sonucu mu? Belki ikisi de." Syf 71
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.