Öykü kitapları çok ilgimi çekmez genelde. Kitabın Türkiye Birincisi olduğunu görünce okumak istedim. Kitabı okurken yazarın henüz ikinci kitabı olması dolayısıyla ister istemez eleştirel bir tavır takınıyor insan. Anlatım bozukluğu, yazım yanlışı aramak niyetindeyken kendimi akışa kaptırıp her seferinde öykünün sonuna geldiğimi fark ettim. Yazarın üslubundaki duruluk ve akıcılıktan mı, aynı mesleği paylaşıyor olmaktan mı, aynı illere dair izler taşımaktan mı bilmiyorum fazlasıyla etkilendim.
Güvercin ve Milat en beğendiğim iki öykü oldu. Birinin güzelliği bakanlık tarafından da tescillenmiş ama diğerinin de eminim muadil bir yarışmaya katılsa aynı şansı olacaktır. İyi okumalar...